Weer HAPPY zijn met een partner

Als consulent ben je een vertrouwenspersoon voor jouw cliënt. De drempel is genomen om contact te zoeken met 40PlusRelatie maar toch schrikken mensen soms als ik ze bel. Dan lijkt het ineens echt te worden! Een consulent die een partner voor mij gaat zoeken, dat is bijzonder. Meestal is de “schrik” van korte duur, omdat ik de cliënt snel op zijn/haar gemak stel. Mensen melden zich om allerlei redenen aan bij 40PlusRelatie. Soms omdat ze gescheiden zijn, anderen omdat ze weduwe of weduwnaar zijn geworden of omdat ze nooit getrouwd zijn geweest. De reden is onbelangrijk, het gaat erom dat ze graag (weer) happy willen zijn MET een partner.

Intakegesprek bij de cliënt thuis

De verhalen die ik in ruim vier jaar heb mogen “ontvangen” van mijn cliënten zijn heel waardevol. Ze vertrouwen mij veel toe. Dat is ook de kracht van een goede consulent denk ik. Het intakegesprek voer ik bij de cliënten thuis. Meestal voelen zij zich daar het meest op hun gemak en ik krijg gelijk een goed beeld van de omgeving en dat zegt veel over iemand. Ik heb veel kijkjes in keukens van anderen mogen nemen en dat is steeds weer bijzonder. Soms vraagt de cliënt of ik het hele huis wil zien met de tuin erbij. Dat is mooi en waardevol. Dat doen mensen vanuit vertrouwen en dat is bijzonder. Het gebeurt ook wel eens dat een cliënt vraagt of een broer of zus of een vriend of vriendin bij het gesprek mag zijn vanuit interesse hoe zo’n intakegesprek in z’n werk gaat. Grappig he? Ik zeg dan meestal: “als je geen geheimen hebt voor hem of haar dan vind ik het prima”. Anders is het lastig, omdat mijn cliënt dan misschien geremd is om vrijuit te spreken. In het intakegesprek komen veel persoonlijke vragen aan de orde en soms hebben mensen nooit nagedacht over de vragen die ik stel. Dan help ik mee te denken en meestal komen de antwoorden dan vanzelf naar boven.

De “zoektocht” naar een passende partner

Na de inschrijving begint de “zoektocht” naar een passende partner. Dit kan heel snel gaan en soms zijn cliënten verrast dat er al een “voorstel” is. Daar hadden ze nog niet op gerekend, maar ze zijn wel heel blij. Na het uitwisselen van de persoonsbeschrijvingen met telefoonnummers gaan ze elkaar ontmoeten. Dit vinden ze soms heel spannend en vragen mij om tips. Blijf vooral jezelf en besef dat de ander ook gespannen kan zijn, dat is niet erg. Geniet er ook van en realiseer je dat het de partner van je dromen kan zijn. Een partner waarbij jij je op je gemak voelt. Daar gaat het om. Als ik na de ontmoeting een mail of een telefoontje ontvang dat het zo leuk was dat ze elkaar vaker gaan ontmoeten dan word ik daar blij van. Soms hoor ik ook een tijdje niets en dat is ook goed. Als ze dan een kaart sturen vanaf een vakantieadres en vertellen dat het zo goed gaat dan is dat een kroon op mijn werk. Of dat er plannen zijn om samen te gaan wonen, dat huizen te koop gezet worden, omdat ze bij elkaar willen zijn. Dan denk ik: het bestaat echt! Het kan ook zijn dat er meerdere matches nodig zijn voordat de klik er is. Soms geloven mijn cliënten niet meer dat het ECHT kan, dan coach ik ze en geef vertrouwen dat ze helemaal o.k. zijn! Dat is ook mooi aan dit vak van consulent.

Het is niet te voorspellen hoe het gaat

Het gebeurt ook dat cliënten bellen dat ze zelf iemand hebben ontmoet. Ze konden weer openstaan voor een relatie en dan gebeurt het soms heel onverwacht. “Ik zat op een terras en ineens was daar de vonk” hoe mooi is dat? Of cliënten die elkaar al eens hebben ontmoet maar de klik was er niet en later zoeken ze elkaar toch weer op en gaat het anders en gaan ze toch verder met elkaar. Het is niet te voorspellen hoe het gaat. Wel is het voorspelbaar dat er een moment komt om weer los te laten. Voor zowel de cliënt als de consulent. Soms bouw je een heel mooi contact op en dan is dat loslaten ook wel eens moeilijk. Je weet veel van hem of haar en dat schept een band. Maar mijn “taak” zit er dan op en je weet nooit waar je elkaar nog eens weer tegen komt. Soms kom ik mensen tegen en zie ik ze genieten van elkaar en dan denk ik: daar doe ik het voor...

Jeanette Cornelis-Kers